Mijn naam is Jill van den Akker. Naast supervisor en coach ben ik vooral partner van een ontzettend leuke man en moeder van drie fantastische kinderen. 

Na mijn studie SPH ben ik gaan werken binnen de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Dit heb ik tot 2008 met veel plezier en toewijding gedaan. Als coördinerend begeleider had ik al gemerkt dat het begeleiden en coachen van mijn collega's mij goed lag. Daarom ben ik in 2007 gestart met de opleiding Supervisiekunde aan het VDO te Nijmegen.  Hoewel de wens om supervisor te zijn al tijdens mijn studie SPH ontstaan was; later als ik groot ben dan...' , ontdekte ik pas tijdens de opleiding wat supervisie geven echt inhoudt en waar op dat moment mijn uitdaging lag. Luisteren en er echt zijn voor de ander. Onbevooroordeeld naast de ander staan zonder mijn oplossingen aan te dragen. Dat was nog wel een klus voor de hulpverlener in mij die overal een mening over had.

Inmiddels mag ik mijzelf een ervaren supervisor noemen. Geef ik geruime tijd supervisie binnen verschillende organisaties en vanaf 2014 ook vanuit Amoriet. Supervisie vind ik een prachtige methode om professionals te laten ontdekken wie ze zijn en wat ze willen om vervolgens verder te kunnen groeien. Supervisie gaat altijd over leren en 'leren' leren. Ik houd van leren en gun het iedereen om te mogen en te kunnen leren. 

Soms zijn er echter ook perioden in je leven dat er niet direct sprake is van een 'leervraag' maar dat je mogelijk wel iets nodig hebt. Ik heb dat zelf aan den lijve ondervonden toen in 2011 mijn moeder overleed en mijn vader tegelijkertijd naar een verpleeghuis moest. Ik had een jong gezin en moest en zou alle ballen hoog houden. Alleen had ik geen flauw benul hoe ik dat moest doen. 

Onder andere vanuit deze verlieservaringen ben ik in 2017 gestart met het jaarprogramma Verlieskunde Verborgen Verlies. Zodat ik mensen die worstelen met verlies en rouw kan bijstaan en kan coachen in de rouwarbeid die zij te verrichten hebben. Op deze manier draag ik bij aan het vergroten van de veer- en draagkracht van mensen. Het doel hiervan is dat zij professioneel inzetbaar zijn, blijven of weer inzetbaar worden. Waardoor ook zij kunnen doen wat ze graag doen en (weer) van betekenis kunnen zijn voor anderen.